तुटकी नाती

एखादं नातं असतं ना? ते लगेच तुटलं कि चांगलं कि हळू हळू संपत गेलेलं बरं? म्हणजे बघा एखादा माणूस हार्ट अटॅक येऊन फटकन जातो, चांगला असतो धड धाकट, एकदम शॉकिंग ... जवळच्यांना त्रास होतो खूप, आठवण तर कायम राहते काही राहिल्याची सल मात्र बोचत राहते आयुष्य भर ... पण ना,  त्रास नाही झाला  जास्त हा एक दिलासा असतो 

कधी कधी माणूस आजारी पडतो आणि मग जातो कधी कधी चिवट आजार होतो कॅन्सर सारखा, मग काही अवयव कापून छाटून,  अजून तग धरतो , कधी बरा होतो पुन्हा,  छान नव्याने अगदी पूर्वी सारखा होतो, कधी कधी ,  बरा होता होता जातो आणि कधी जाता जाता बरा होतो, पण एकूण अवधी, म्हणजे जायच्या किव्हा तारायच्या आधीची  त्रास दायकअसते , म्हणजे काय करायचं हे कळत नाही हो , आणि आपलाच माणूस मरू दे असं नाही म्हणता येत ना?

तसच काही नात्यांचं होत असतं , सुटत नाही, तुटत नाही, जात नाही, चिवट असतं ... कुणाला तरी वाटत असतं जगू दे, कुणी ते संपण्याची आशा करत असतो, कुणी ते असंच मोडकं ठिगळ लावलेलं पुढे ढकलत असतो, कुणी दुसरा ह्या आशेवर असतो कि होईल बरं, एवढे कष्ट काढले ... 

"आशा" नात्यातली किव्हा माणसाच्या आयुष्याची,  त्याला जिवंत ठेवते  ... hope म्हणतात, सगळ्यांना दिसत असलं तरी जगण्याची आणि नातं टिकवण्याची आस जो वर संपत नाही तो वर तसंच असतं .