वणी - सप्तशृंगी
वणीच्या सप्तशृंगी ला दर वर्षी मी जातोच , कोविड मुळे काय ती दोन वर्ष राहून गेलं. आमची कुलदेवी त्या मुळे नियम म्हणून आणि अपार श्रद्धा असल्या मुळे, नाही गेलं कि चुकल्या चुकल्या सारखं होतं . आधी आम्ही सगळा डोंगर - गड चढून जायचो, म्हणजे मी लहान असताना त्या बायका असायच्या, ज्या लहान मुलांना कडेवर घेऊन जायच्या तेव्हा पासून . ते झालं कि मग ५०० हुन अधिक पायऱ्या चढायच्या आणि मग कुठं दर्शन व्हायचं. पण एकदा देवळात गेलं कि सगळं विसरायला व्ह्याचं आपोआप हात जोडले जायचे डोळे पाणवायचे सगळा थकवा पळून जायचा.
मग रस्ता झाला , फक्त ST जाईची मग थोडा बरा केला, आम्ही गाडी घेतली ती नेऊ लागलो , फक्त पायऱ्या होत्या अनेक वर्ष म्हणजे अगदी ३ वर्षां पूर्वी त्यांनी रोप वे केला, खूप बरं झालं , गर्दी वाढली ..बघता बघता खूप बदल झाले छान सोइ केल्या, स्वछ बाथरूम वगैरे पण आहेत पार्किंग आहे छान.... पण बदल करता करता आता देवीचं रूपच बदललं ... एकदम मॉर्डेन, सडपातळ डोळे एकदम खाली झुकलेले काही तरी विचित्र हो. काहीतरी शेंदूर काढलाय म्हणे ... अरे पण असं रूप बदलायचं ???
आमच्या मनात एक प्रतिमा होती - आहे ती तुम्ही बदलता? म्हणजे उद्या माहेरपणाला एक मुलगी घरी आली आणि आईचा चेहराच बदलला तर? चालेल? नाही हो नाही, असं का सारखं बदलायचं आहे? आणि शेंदूर काढला म्हणून डोळे असे पेंगलेले? आधी कसं रूप होतं? काय भिशात पंगा घ्यायची? महिशासुर मर्दिनी वाटायला नको?
घोर निराशा झाली आधी दर्शन करताना भक्ती ने पाणी यायचं डोळयात आता वाईट वाटून आलं ...
कोणत्याही टिप्पण्या नाहीत:
टिप्पणी पोस्ट करा