सोमवार, २० जानेवारी, २०२५

just do it

Just do It


आज मी दोन वर्षांनी पुन्हा एकदा मॅरेथॉन मध्ये थोडा धावलो ... थोडा म्हणजे धावलो start to finish, पण ते दहाच किलोमीटर आणि हि शर्यत नसतेच मुळी आपण आपापलं धावायचं असतं. 

मी खूप वर्ष धावतोय, आधी २१ किलोमीटर आणि आता १०.   लिहायचं विशेष कारण म्हणजे मी आज धावलो ते फार जास्त प्रॅक्टिस न करता , एरवी मी एक दोनदा तरी धावायचो महिन्यात ह्या खेपेस वर्ष भर फक्त चाललो आणि डायरेक्ट मॅरेथॉन ला धावलो. नियमित चालत सुद्धा न्हवतो खरं तर. नाव देताना सवयी प्रमाणे फॉर्म भरला.  जस जसा धावायचा दिवस जवळ येत गेला तस तसा थोडा विचार करायला लागलो self doubt , कि जमेल का धावायला, एकदम पडलो तर? इजा झाली तर असे सगळे निगेटिव्ह विचार .  पण म्हंटल बघूया  तरी जाऊन आपल्याला कुठे पहिलं यायचंय? अगदीच जड गेलं धावायला तर चालत शर्यत संपवूया कारण चालायला काय प्रॉब्लेम?

तयारी करू म्हणुन गेल्या महिन्यात नवीन शूज आणले nike चे , पण ते मला फार जमले नाहीत (जुन्या शूज मध्येच धावलोय )पण तरी शूज चा मोठा फायदा झाला , तो म्हणजे त्या बॅग चा.... पर्वा काही साफ करताना मला ती बॅग दिसली , त्या वर लिहिलं होतं "just do it" ... म्हणजे करून टाक ना किव्हा असच करून टाक... करचं  किव्हा करूनच टाक असं न घेता मी करून तर बघू,  म्हणून धावलो . विशेष म्हणजे नेहमी धावतो त्याच वेळेत धावलो कहीही त्रास न होता. 

आपण कधी कधी ओझं घेतो एखादं  काम करायचं त्या पेक्षा  just do it करायला हवं .   मी खूप वर्ष झाले धावताना nike  वापरतो , कारण मला सूट होतात बाकी काही नाही , पण मला त्या बोध वाक्याचा अर्थ पर्वा उमगला ... 


गुरुवार, ९ जानेवारी, २०२५

बिस्किटाचा चुरा

तुम्ही कधी बिस्किटाचा चुरा विकत घेऊन खाल्लाय का?

एकदा असाच माझ्या लहानपणी, मी आमच्या राजेंद्र स्टोर मध्ये काही बिस्कीट का ब्रेड का टोस्ट काहीतरी आणायला गेलो होतो , तेव्हा माझ्या ओळखीचा एक मुलगा पण आला होता तिथे बन्सी चाळीतला, त्याने १० पैशाचा चुरा मागितला, माझ्या करता ते फार नवल आणि नॉवेल होतं, कारण मी कायम बिस्कीट किव्हा टोस्ट विकत घेतले होते. तो मित्र म्हणाला मस्त रेहताय खाया क्या कभी? तू भी ले? चुरा हा काय प्रकार आहे मला कळलं नाही कारण त्या पोराने पुडीत बांधून घेतलं. माझं प्रश्नार्थक चेहरा बघून तो स्टोर वाला म्हणाला तू सोड ते, त्या पोराला पिटाळलं आणि मला माझा ब्रेड का पुडा काय तो दिला. 

मग माझा इंटरेस्ट आणिक वाढला काय हे चुरा प्रकरण? मग एक दिवस मला ते गुपित समजलं (ती स्टोरी वेगळी), राजेंद्र स्टोर किव्हा केळकर स्टोर किव्हा असल्या दुकानात ना बिस्कीट ,खारी , टोस्ट बरणीत ठेवायचे आणि मग ती बिस्किटं  सम्पली कि खाली चुरा उरायचा , ते फेकून द्यायच्या ऐवजी हि लोक ते १० पैश्याला वगैरे विकायचे. मग तो चुरा चहात टाकून ती खायचे. आमचं नशिब चांगलं होत म्हणून बरणीतली बिस्कीटच होती खालचा चूरा नाही.

आज आठवलं कारण सहज म्हणून मी आज घरातल्या बरणीत बिस्कीट भरत असताना तो उरलेला चुरा खाऊन बघितला (काय हौस बघा) कुरकुरीत नसला तरी खुशखुशीत मात्र नक्कीच होता ... 

काय तरी आठवणी असतात.  एक कण भर चुरा पण मनाला मण भर चारा देऊन गेला ...